Floransa Ve Bagdat

Perspektifin kullanimi, Ronesans resminde bir devrim yaratti ve sanatciya izleyicinin gorus acisini resmetme firsati verdi. Oysa perspektifin teorisi baska bir yerde, Bagdat'ta, matematikci Ibnu'l-Heysem tarafindan on birinci yuzyilda olusturulmustu. unlu tarihci ve sanat kuramcisi Hans Belting, Floransa ve Bagdat'ta bakis metaforunu kullanarak Arabistan Bagdat'i ile Ronesans Floransa'si arasindaki tarihi karsilasmayi anlatiyor. Perspektifin, geometrik soyutlamaya dayanan gorsel teori (Ortadogu) ve resim teorisi (Avrupa) olarak kullanildigi ikili tarihini inceliyor. Ortacagda Arap matematiginin perspektif teorisini dogurdugunu, daha sonra bu teorinin Bati'da sanata donusturuldugunu anlatan Belting, estetigin ve matematigin sinirlarini asan bir soru soruyor: Muslumanlar ile Hiristiyanlar birbirlerine baktiginda, kendi dunya goruslerinin donusturulmus bir versiyonunu gorurlerse ne olur?